Jón Ásgeir tekur dóma nærri sér .Það er ágætt sýndu það í verki, koma svo NONNI !!!!!!

Ég tek þessa dóma nærri mér og er ekki sáttur við þá,“ segir Jón Ásgeir Jóhannesson, stjórnarformaður Baugs, í grein í Morgunblaðinu í dag sem ber yfirskriftina „Setti ég Ísland á hausinn?“.

Þar segist hann hafa verið kallaður óreiðumaður, glæpamaður, fjárglæframaður, „þúsundmilljarðamaðurinn“ og sagt hafi verið að hann hafi komið Íslandi á hausinn. „Þessa viðhorfs virðist gæta víða í þjóðfélaginu, meira að segja á Alþingi og í Seðlabankanum.

Þessi viðurnefni og upphrópanir byggjast ekki á mikilli yfirvegun eða ígrundun, en eru að einhverju leyti skiljanleg í andrúmslofti reiði og öryggisleysis,“ segir Jón Ásgeir og segist reiðubúinn að axla þá sanngjörnu ábyrgð sem honum beri.     'EG TEK ÞAÐ LÍKA NÆRRI MÉR  ÞEGAR ÞAÐ ER BÚIÐ AÐ FARA MEÐ LANDIÐ Í RÚST OG FJÁRMUNI ÚR LANDI. OG EYTT SVO Í  EITT STYKKI  SNEKKJU - PENTHÚS - VERSLUNARKEÐJUM OG GUÐ MÁ VITA HVAР . NONNI MINN, KOMA SVO MEÐ PENINGANNA OKKAR HEIM.  ÞÁ ÆTTI SAMVISKAN AÐ VERA HREIN OG ÞÚ ÞARFT EKKI AÐ TAKA NEITT NÆRRI ÞÉR.

KVEÐJA ÍSLENDINGUR.

Jón Ásgeir tekur dóma nærri sér

Nú er loksins farið að rannsaka skítinn undann þessum þjófum .

Efnahagsbrotadeild ríkislögreglustjóra skoðar millifærslur upp á samtals hundrað milljarða króna frá Kaupþingi á Íslandi inn á erlenda bankareikninga, að því er fram kom í kvöldfréttum Stöðvar tvö. Grunur leikur á að stjórnendur bankans hafi fært vildarviðskiptavinum háar fjárhæðir.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                   Ég heimta að  Bankaleynd verði afnumin eins  og skot .svo  almenníngur geti varið sig í framtíðinni á þessum herrum.     

Rannsaka millifærslur

Aldrei aftur í faðm ríkisins. FRIÐRIK ÞÚ ÁTT EKKI HVÓTANN.

Friðrik!!!!!  SEGIR HANN !!!!. Að það væru blikur á lofti um fjármögnun sjávarútvegsfyrirtækja en hann sagðist ekki sjá það fyrir sér að það myndi nokkurn tímann gerast aftur að sjávarútvegurinn yrði upp á náð og miskunn ríkisins kominn. ÉG VERÐ AÐ UPPLÝSA FRIÐRIK UM AÐ HANN Á EKKI KVÓTANN . ÞANNIG KOMST VESINIÐ AF STAÐ. TIL AÐ BIRJA MEРFÓR (SEM ÞÍÐIR VEÐ) KVÓTAVEÐSETTNINGIN TIL BANKANA SEM ÞÍÐIR RÍKIÐ OG ÞAÐ ERUM VIÐ EKKI ÞEIR .  SVINDLARA PAKK.

Lækkun á stýriveksti ,gerum betur .

Bankastjórn Seðlabanka Íraks hefur ákveðið að lækka stýrivexti í landinu um 1 prósent í 14% í byrjun næsta árs.  NÚ VÆRI LAG AÐ GERA ENN BETUR, HÉR Á KLAKANUM ........SEGJUM 3.25% . Hér er ekki stríð, bara þröngsíni bankastjórar í seðlabankans.

Stýrivextir lækka í Írak

Og hér er hægt hríngja beint í gemsa manns sem gæti reddað fjölda heimilum úr fjárhags erfiðleykum sími 8444002 Bjarni Ármanns.

 

Bjarni Ármannsson invests in Glitnir Property Holding
Thursday December 27, 2007 5:54 am ET

REYKJAVIK, ICELAND--(MARKET WIRE)--Dec 27, 2007 -- Bjarni Ármannsson, former CEO of Glitnir Bank, signed an agreement, after closing of market on Friday 21st of December, to buy 12% of Glitnir Property Holding (GPH), a subsidiary of Glitnir Bank, for ISK 970 million. Glitnir Bank's remaining share in Glitnir Property Holding after the transaction will be 48.8%. The agreement is subject to the approval of the Board of Directors of Glitnir Property Holding and the 21 partners making up the remainder of the shareholding in GPH.

ADVERTISEMENT

Glitnir's gain from the sale of 12% share amounts to approximately ISK 300 million. Additionally, previously deferred capital gains of ISK 1.5 billion are realized as GPH will no longer be part of the consolidated accounts. According to the most recent transactions, the unrealized fair value gains of the share amounts to approximately ISK 1 billion.

Bjarni Ármannsson will be nominated to the board of Directors of GPH. Currently the Board consists of the following members: Lárus Welding, Alexander Guðmundsson, Morten Bjørnsen, Knut Marius Stokke, Bjørn Henningsen, Peter Leimdörfer, Petter Bjørnstad and Frank O. Reite, Chairman.

"I'm very pleased with this transaction. I have always been struck by the exceptional combination of creativity, drive and determination of the people working in GPH, which has given GPH unrivalled market recognition. I look forward to working with the other owners, management and employees to further develop the business into a leading player in the commercial real estate advisory sector, including its investment management segment," says Bjarni Ármannsson.

"We are very pleased to have Bjarni Ármannsson on board. Together with Frank Reite, he was instrumental in setting up Glitnir's real estate business and developing it into Glitnir Property Holding in early 2007. Glitnir will continue to be a shareholder and support GPH, as we foresee good potential to create further value for Glitnir's shareholders", says Lárus Welding, CEO of Glitnir Bank.

About Glitnir Property Holding

Glitnir Property Holding (GPH) is a leading Nordic based commercial real estate adviser, focusing on transaction advisory, investment management, syndication and financing advisory services. GPH is a holding company owned by Glitnir Bank (48.8%) and other active partners (51.2%) when latest transaction taken into the account. GPH owns 100% of the shares in Glitnir Property Group AS (GPG), 100% in BSA AS and 90% in Leimdörfer Holding AB.

GPG owns Glitnir Norsk Naeringsmegling AS, Union Eiendomskapital AS and Glitnir Real estate AS. Glitnir Norsk Naeringsmegling is the leading Norwegian commercial property advisory firm, and acted as adviser in transactions with a total value of more than EUR 1.5 billion in 2006. Union Eiendomskapital is a leading investment management firm that focuses on structuring, financing and managing real estate projects, and has a total of approx. EUR 1.2 billion in property assets under management.

GPH has offices in Oslo, Stockholm, Helsinki and Frankfurt with 84 employees.

About Glitnir

The financial group and Corporate and Investment bank Glitnir offers retail, corporate and investment banking services. Glitnir is a leading player within Capital Market on OMX in Reykjavik, Stockholm, Helsinki and Copenhagen, as well as on Oslo Stock Exchange and the Stock Exchange in Moscow. Glitnir is a leading niche player in three global industry segments: seafood/food, sustainable energy, and offshore service vessels. Glitnir operates in Iceland, Norway, Sweden, Denmark, Finland, the U.K., Luxembourg, Russia, Canada, USA (Glitnir Capital Corporation) and China. Glitnir is listed on the Icelandic Stock Exchange (GLB). For more information visit: www.glitnirbank.com.

 

Contact:

     For further information:
     Lárus Welding
     CEO Glitnir
     [phone]
      
     Frank O. Reite
     Chairman, Glitnir Property Holding
     mobile [phone]
      
     Bjarni Ármannson
     incoming investor in Glitnir Property Holding
     mobile [phone]
      
     Bjørn Richard Johansen
     Managing Director, Corporate Communication, Glitnir
     e-mail: [e-mail]
     mobile [phone]
      
     For photos: e-mail [e-mail]

Helstu mannréttindi í stjórnarskránni efnahagsleg, félagsleg og menningarleg mannréttindi. Hallo !!!! Er einhver sem fer eftir þessu á Alþíngi

 1. Helstu mannréttindi í stjórnarskránni. Í stjórnarskránni eru vernduð nokkuð grundvallarmannréttindi. Á 18. og 19. öld þegar einveldi leið undir lok voru mannréttindaákvæði sett í nýjar stjórnarskrár flestra lýðræðisríkja. Mannréttindi á þessum tíma byggðu á þeirri hugmynd að þau væru meðfædd réttindi, einstaklingar fæddust frjálsir og jafnir og ríkinu væri óheimilt að skerða frelsi þeirra nema að þröngum skilyrðum uppfylltum. Þessi réttindi eru gjarnan kölluð borgaraleg og stjórnmáleg réttindi. Á síðari tímum hefur inntak mannréttinda breyst verulega. Þau einkennast ekki lengur af togstreitu ríkis og þegna. Mannréttindi leggja nú auknar skyldur á ríkið til að tryggja þegnum sínum ákveðin lífsgæði með sérstökum aðgerðum, en ekki aðeins láta þá afskiptalausa. Þetta er gjarnan talið einkennandi fyrir svokölluð efnahagsleg, félagsleg og menningarleg mannréttindi. Flest réttindin sem talin eru í stjórnarskránni hafa verið vernduð þar allt frá fyrstu stjórnarskrá Íslands frá 1874. Þau stóðu að mestu leyti óbreytt allt fram til ársins 1995 þegar gagngerar breytingar voru gerðar á þeim. Þá komu inn í stjórnarskrána mörg ný mannréttindi sem sóttu einkum fyrirmynd sína í alþjóðlega mannréttindasamninga sem hafa verið gerðir eftir 1950. Mannréttindaákvæði stjórnarskrárinnar eru í VI. og VII. kafla hennar í 63. – 77. gr. Réttindin eru í stórum dráttum eftirfarandi: Trúfrelsi (63. og 64. gr.), almenna jafnræðisreglan (65. gr.),

Ég vil fá jafnræðisáætlun,fella mínar skuldir líka.

Með jafnræðisáætlun vill fyrirtækið sjá til þess að hver einstaklingur sé metinn á eigin forsendum og fyllsta jafnræðis sé gætt milli allra starfsmanna þess. Þannig eykst starfsánægja þeirra og tryggð. Jafnframt batnar þjónustan við viðskiptavinina, svo og arðsemi bankans og hagur hluthafa.

Stefnumið.Gæta jafnvægis milli starfs og einkalífs. Hum???????Gæta jafnræðis við ráðningar og þátttöku í nefndum, ráðum og stjórnum á vegum fyrirtækisins.Hum Má Pabbi og Mamma koma líka???????Skapa góða ímynd og sterka fyrirmynd í íslensku atvinnulífi. Hum Stela StelaStela????????? Starfsmenn njóti sömu kjara fyrir sambærilega frammistöðu í sömu störfum. Hum... Give me moore monney.  Einelti og kynferðisleg áreitni verður ekki liðin innan fyrirtækisins. Jahá..Skapa góða ímynd og sterka fyrirmynd í íslensku atvinnulífi. Ég held að það sé full seint í rassinum gripið. Kv / Íslendingur

• Gæta jafnræðis við ráðningar og þátttöku í nefndum, ráðum og stjórnum á vegum fyrirtækisinsGæta jafnræðis við ráðningar og þátttöku í nefndum, ráðum og stjórnum á vegum fyrirtækisinsNá hámarksnýtingu á mannauð fyrirtækisins.
• Gæta jafnvægis milli starfs og einkalífs.
• Gæta jafnræðis við ráðningar og þátttöku í nefndum, ráðum og stjórnum á vegum fyrirtækisins.
• Skapa góða ímynd og sterka fyrirmynd í íslensku atvinnulífi.
• Starfsmenn njóti sömu kjara fyrir sambærilega frammistöðu í sömu störfum.
• Einelti og kynferðisleg áreitni verður ekki liðin innan fyrirtækisins.

Sértæk markmið

• Starfsmönnum verði kennt að setja sér markmið um árangur í starfi og starfsþróun.
• Stjórnendur dreifi ábyrgð og hvetji starfsmenn til að sýna frumkvæði.
• Stjórnendur hafi heildarhagsmuni fyrirtækisins að leiðarljósi við ákvörðun um starfsþróun.
• Starfsfólki verði boðin fræðsla um það hvernig stuðla megi að jafnvægi milli starfs og einkalífs.
• Karlmenn verði hvattir til að axla eðlilega ábyrgð á málefnum fjölskyldunnar.
• Fyrirtækið hvetur til þess að félagslíf starfsmanna geri ráð fyrir þátttöku maka og/eða barna þegar það á við.
• Í starfsauglýsingum fyrirtækisins verði allir einstaklingar, óháð kyni, búsetu og aldri hvattir til að sækja um og fram komi að unnið sé eftir jafnræðisáætlun.
• Við skipan í nefndir, ráð og stjórnir á vegum bankans verði jafnræðis gætt.
• Jafnræðisáætlunin verði sýnileg, innan sem utan fyrirtækisins.
• Starfsmenn skulu til launa metnir sjálfstætt sem einstaklingar. Launamunur skal þannig aðeins endurspegla mismunandi störf, álag, frammistöðu og markaðsaðstæður.
• Fyrirtækið leggur áherslu á að laun tengist árangri í starfi.
• Fyrirtækið veitir starfsmönnum tækifæri til að þroskast í starfi og auka þekkingu sína.
• Fyrirtækið leggur áherslu á að starfsmenn búi við gott og öruggt starfsumhverfi.
• Allir starfsmenn verði meðvitaðir um að einelti og kynferðisleg áreitni verður ekki liðin.
• Boðleiðir vegna slíkra mála verði öllum sýnilegar og aðgengilegar.

Stjórnaskrálýðveldisins . Er búið að framkvæma landráð á Íslandi????

STJÓRNARSKRÁ LÝÐVELDISINS ÍSLANDS

 

FYRSTI KAFLI

1. grein

Ísland er lýðveldi með þingbundinni stjórn.

2. grein

Alþingi og forseti Íslands fara saman með löggjafarvaldið. Forseti og önnur stjórnarvöld samkvæmt stjórnarskrá þessari og öðrum landslögum fara með framkvæmdarvaldið. Dómendur fara með dómsvaldið.

 

ANNAR KAFLI

3. grein

Forseti Íslands skal vera þjóðkjörinn.

4. grein

Kjörgengur til forseta er hver 35 ára gamall maður, sem fullnægir skilyrðum kosningarréttar til Alþingis, að fráskildu búsetuskilyrðinu.

5. grein

Forseti skal kjörinn beinum, leynilegum kosningum af þeim er kosningarrétt hafa til Alþingis. Forsetaefni skal hafa meðmæli minnst 1500 kosningarbærra manna og mest 3000. Sá, sem flest fær atkvæði, ef fleiri en einn eru í kjöri, er rétt kjörinn forseti. Ef aðeins einn maður er í kjöri, þá er hann rétt kjörinn án atkværðagreiðslu.

Að öðru leyti skal ákveða með lögum um framboð og kjör forseta, og má þar ákveða, að tiltekin tala meðmælenda skuli vera úr landsfjórðungi hverjum í hlutfalli við kjósendatölu þar.

6. grein

Kjörtímabil forseta hefst 1. ágúst og endar 31. júlí að fjórum árum liðnum. Forsetakjör fer fram í júní- eða júlímánuði það ár, er kjörtímabil endar.

7. grein

Nú deyr forseti eða lætur af störfum, áður en kjörtíma hans er lokið, og skal þá kjósa nýjan forseta til 31. júlí á fjórða ári frá kosningu.

8. grein

Nú verður sæti forseta lýðveldisins laust eða hann getur ekki gegnt störfum um sinn vegna dvalar erlendis, sjúkleika eða af öðrum ástæðum, og skulu þá forsætisráðherra, forseti Alþingis og forseti hæstaréttar fara með forsetavald. Forseti Alþingis stýrir fundum þeirra. Ef ágreiningur er þeirra í milli ræður meirihluti.

9. grein

Forseti lýðveldisins má ekki vera alþingismaður né hafa með höndum launuð störf í þágu opinberra stofnana eða einkaatvinnufyrirtækja.

Ákveða skal með lögum greiðslur af ríkisfé til forseta og þeirra, sem fara með forsetavald. Óheimilt skal að lækka greiðslur þessar til forseta kjörtímabil hans.

10. grein

Forsetinn vinnur eið eða drengskaparheit að stjórnarskránni, er hann tekur við störfum. Af eiðstaf þessum eða heiti skal gera tvö samhljóða frumrit. Geymir Alþingi annað, en þjóðskjalasafn hitt.

11. grein

Forseti lýðveldisins er ábyrgðarlaus á stjórnarathöfnum. Svo er og um þá, er störfum hans gegna.

Forseti verður ekki sóttur til refsingar, nema með samþykki Alþingis.

Forseti verður leystur frá embætti, áður en kjörtíma hans er lokið, ef það er samþykkt með meirihluta atkvæða við þjóðaratkvæðagreiðslu, sem til er stofnað að kröfu Alþingis, enda hafi hún hlotið fylgi 3/4 hluta þingmanna. Þjóðaratkvæðagreiðslan skal þá fara fram innan tveggja mánaða, frá því að krafan um hana var samþykkt á Alþingi, og gegnir forseti eigi störfum, frá því að Alþingi gerir samþykkt sína, þar til er útslit þjóðaratkvæðagreiðslunnar eru kunn.

Nú hlýtur krafa Alþingis eigi samþykki við þjóðaratkvæðagreiðsluna, og skal þá Alþingi þegar í stað rofið og efnt til nýrra kosninga.

12. grein

Forseti lýðveldisins hefur aðsetur í Reykjavík eða nágrenni.

13. grein

Forsetinn lætur ráðherra framkvæma vald sitt.

Ráðuneytið hefur aðsetur í Reykjavík.

14. grein

Ráðherrar bera ábyrgð á stjórnarframkvæmdum öllum. Ráðherraábyrgð er ákveðin með lögum. Alþingi getur kært ráðherra fyrir embættisrekstur þeirra. Landsdómur dæmir þau mál.

15. grein

Forsetinn skipar ráðherra og veitir þeim lausn. Hann ákveður tölu þeirra og skiptir störfum með þeim.

16. grein

Forseti lýðveldisins og ráðherrar skipa ríkisráð, og hefur forseti þar forsæti.

Lög og mikilvægar stjórnarráðstafanir skal bera upp fyrir forseta í ríkisráði.

17. grein

Ráðherrafundi skal halda um nýmæli í lögum og um mikilvæg stjórnarmálefni. Svo skal og ráðherrafund halda, ef einhver ráðherra óskar að bera þar upp mál. Fundunum stjórnar sá ráðherra, er forseti lýðveldisins hefur kvatt til forsætis, og nefnist hann forsætisráðherra.

18. grein

Sá ráðherra, sem mál hefur undirritað, ber það að jafnaði upp fyrir forseta.

19. grein

Undirskrift forseta lýðveldisins undir löggjafarmál eða stjórnarerindi veitir þeim gildi, er ráðherra ritar undir þau með honum.

20. grein

Forseti lýðveldisins veitir þau embætti, sem lög mæla.

Engan má skipa embættismann, nema hann hafi íslenskan ríkisborgararétt. Embættismaður hver skal vinna eið eða drengskaparheit að stjórnarskránni.

Forseti getur vikið þeim frá embætti, er hann hefur veitt það.

Forseti getur flutt embættismenn úr einu embætti í annað, enda missi þeir einskis í af embættistekjum sínum, og sé þeim veittur kostur á að kjósa um embættaskiptin eða lausn frá embætti með lögmæltum eftirlaunum eða lögmæltum ellistyrk.

Með lögum má undanskilja ákveðna embættismannaflokka auk embættismanna þeirra, sem talidr eru í 61. grein.

21. grein

Forseti lýðveldisins gerir samninga við önnur ríki. Þó getur hann enga slíka samninga gert, ef þeir hafa í sér fólgið afsal eða kvaðir á landi eða landhelgi eða ef þeir horfa til breytinga á stjórnarhögum ríkisins, nema samþykki Alþingis komi til.

22. grein

Forseti lýðveldisins stefnir saman Alþingi eigi síðar en tíu vikum eftir almennar alþingiskosningar. Forsetinn setur reglulegt Alþingi ár hvert.

23. grein

Forseti lýðveldisins getur frestað fundum Alþingis tiltekinn tíma, þó ekki lengur en tvær vikur og ekki nema einu sinni á ári. Alþingi getur þó veitt forseta samþykki til afbrigða frá þessum ákvæðum.

Hafi Alþingi verið frestað getur forseti lýðveldisins eigi að síður kvatt Alþingi saman til funda ef nauðsyn ber til. Forseta er það og skylt ef ósk berst um það frá meiri hluta alþingismanna.

24. grein

Forseti lýðveldisins getur rofið Alþingi, og skal þá stofnað til nýrra kosninga, áður en 45 dagar eru liðnir frá því er gert var kunnugt um þingrofið, enda komi Alþingi saman eigi síðar en tíu vikum eftir að það var rofið. Alþingismenn skulu halda umboði sínu til kjördags.

25. grein

Forseti lýðveldisins getur látið leggja fyrir Alþingi frumvörp til laga og annarra samþykkta.

26. grein

Ef Alþingi hefur samþykkt lagafrumvarp, skal það lagt fyrir forseta lýðveldisins til staðfestingar eigi síðar en tveim vikum eftir að það var samþykkt, og veitir staðfestingin því lagagildi. Nú synjar forseti lagafrumvarpi staðfestingar, og fær það þó engu að síður lagagildi, en leggja skal það þá svo fljótt sem kostur er undir atkvæði allra kosningabærra manna í landinu til samþykktar eða synjunar með leynilegri atkvæðagreiðslu. Lögin falla úr gildi, ef samþykkis er synjað, en ella halda þau gildi sínu.

27. grein

Birta skal lög. Um birtingarháttu og framkvæmd laga fer að landslögum.

28. grein

Þegar brýna nauðsyn ber til, getur forsetinn gefið út bráðabirgðalög er Alþingi er ekki að störfum. Ekki mega þau þó ríða í bág við stjórnarskrána. Ætíð skulu þau lögð fyrir Alþingi þegar er það er saman komið á ný.

Samþykki Alþingi ekki bráðabirgðalög, eða ljúki ekki afgreiðslu þeirra innan sex vikna frá því að þingið kom saman, fall þau úr gildi.

Bráðabirgðafjárlög má ekki gefa út, ef Alþingi hefur samþykkt fjárlög fyrir fjárhagstímabilið.

29. grein

Forsetinn getur ákveðið, að saksókn fyrir afbrot skuli niður falla, ef ríkar ástæður eru til. Hann náðar menn og veitir almenna uppgjöf saka. Ráðherra getur hann þó eigi leyst undan saksókn né refsingu, sem landsdómur hefur dæmt, nema með samþykki Alþingis.

30. grein

Forsetinn veitir, annaðhvort sjálfur eða með því að fela það öðrum stjórnvöldum , undanþágur frá lögum samkvæmt reglum, sem farið hefur verið eftir hingað til.

 

ÞRIÐJI KAFLI

31. grein

Á Alþingi eiga sæti 63 þjóðkjörnir þingmenn, kosnir leynilegri hlutbundinni kosningu til 4 ára í þessum kjördæmum:

1. Reykjavíkurkjördæmi. Til þess telst Reykjavík.

2. Reykjaneskjördæmi. Til þess teljast: Gullbringusýsla, Grindavíkurkaupstaður, Keflavíkurkaupstaður, Njarðvíkurkaupstaður, Kjósarsýsla, Garðakaupstaður, Hafnarfjarðarkaupstaður, Kópavogskaupstaður og Seltjarnarneskaupstaður.

3. Vesturlandskjördæmi. Til þess teljast: Borgarfjarðarsýsla, Akraneskaupstaður, Mýrasýsla, Snæfellsnes- og Hnappadalssýsla og Dalasýsla.

4. Vestfjarðakjördæmi. Til þess teljast: Austur- Barðastrandarsýsla, Vestur-Barðastrandarsýsla, Vestur- Ísafjarðarsýsla, Bolungarvíkurkaupstaður, Ísafjarðarkaupstaður, Norður-Ísafjarðarsýsla og Strandasýsla.

5. Norðurlandskjördæmi vestra. Til þess teljast: Vestur- Húnavatnssýsla, Austur-Húnavatnssýsla, Skagafjarðarsýsla, Sauðárkrókskaupstaður og Siglufjarðarkaupstaður.

6. Norðurlandskjördæmi eystra. Til þess teljast: Eyjafjarðarsýsla, Akureyrarkaupstaður, Dalvíkurkaupstaður, Ólafsfjarðarkaupstaður, Suður-Þingeyjarsýsla, Húsavíkurkaupstaður og Norður-Þingeyjarsýsla.

7. Austurlandskjördæmi. Til þess teljsast: Norður-Múlasýsla, Seyðisfjarðarkaupstaður, Suður-Múlasýsla, Eskifjarðarkaupstaður, Neskaupstaður og Austur- Skaftafellssýsla.

8. Suðurlandskjördæmi. Til þess teljast: Vestur- Skaftafellssýsla, Vestmannaeyjakaupstaður, Rángárvallasýsla, Árnessýsla og Selfoss.

Þingsæti skiptast á milli kjördæma á þennan hátt:

a. 54 þingsæti skiptast þannig milli kjördæma:

Reykjavíkurkjördæmi 14 þingsæti
Reykjaneskjördæmi 8 þingsæti
Vesturlandskjördæmi 5 þingsæti
Vestfjarðakjördæmi 5 þingsæti
Norðurlandskjördæmi vestra 5 þingsæti
Norðurlandskjördæmi eystra 6 þingsæti
Austurlandskjördæmi 5 þingsæti
Suðurlandskjördæmi 6 þingsæti

b. Að minnsta kosti 8 þingsætum skal ráðstafa til kjördæma fyrir hverjar kosningar samkvæmt ákvæðum í kosningalögum.

c. Heimilt er að ráðstafa einu þingsæti til kjördæmis að loknum hverjum kosningum samkvæmt ákvæðum í kosningalögum.

Við úthlutun þingsæta samkvæmt kosningaúrslitum skal gæta þess svo sem kostur er að hver þingflokkur fái þingmannatölu í sem fyllstu samræmi við heildaratkvæðatölu sína. Er þá heimilt að úthluta allt að fjórðungi þingsæta hvers kjördæmis, samkvæmt a- og b-lið 2. mgr. þessarar greinar, með hliðsjón af kosningaútslitum á landinu öllu. Sama á við um úthlutun þingsætis samkvæmt c-lið sömu málsgreinar.

32. grein

Alþingi starfar í einni málstofu.

33. grein

Kosningarrétt við kosningar til Alþingis hafa allir sem eru 18 ára eða eldri þegar kosning fer fram og hafa íslenskan ríkisborgararétt. Lögheimili á Íslandi, þegar kosning fer farm, er einnig skilyrði kosningarréttar, nema undantekningar frá þeirri reglu verði ákveðnar í lögum um kosningar til Alþingis.

Nánari reglur um alþingiskosningar skulu settar í kosningalögum.

34. grein

Kjörgengur við kosningar til Alþingis er hver sá ríkisborgari sem kosningarrétt á til þeirra og hefur óflekkað mannorð.

Hæstaréttardómarar eru þó ekki kjörgengir.

 

FJÓRÐI KAFLI

35. grein

Reglulegt Alþingi skal koma saman ár hvert hinn fyrsta dag októbermánaðar eða næsta virkan dag ef helgidagur er og stendur til jafnlengdar næsta árs hafi kjörtímabil alþingismanna ekki áður runnið út eða þing verið rofið.

Samkomudegi reglulegs Alþingis má breyta með lögum.

36. grein

Alþingi er friðheilagt. Enginn má raska friði þess né frelsi.

37. grein

Samkomustaður Alþingis er jafnaðarlega í Reykjavík. Þegar sérstaklega er ástatt, getur forseti lýðveldisins skipað fyrir um, að Alþingi skuli koma saman á öðrum stað á Íslandi.

38. grein

Rétt til að flytja frumvörp til laga og tillögur til ályktana hafa alþingismenn og ráðherrar.

39. grein

Alþingi getur skipað nefndir alþingismanna til að rannsaka mikilvæg mál, er almenning varða. Alþingi getur veitt nefndum þessum rétt til að heimta skýrslur, munnlegar og bréflegar, bæði af embættismönnum og einstökum mönnum.

40. grein

Engan skatt má á leggja né breyta né af taka nema með lögum. Ekki má heldur taka lán, er skulbindi ríkið, né selja eða með öðru móti láta af hendi neina af fasteignum landsins né afnotarétt þeirra nema samkvæmt lagaheimild.

41. grein

Ekkert gjald má geiða af hendi, nema heimild sé til þess í fjárlögum eða fjáraukalögum.

42. grein

Fyrir hvert reglulegt Alþingi skal, þegar er það er saman komið, leggja frumvarp til fjárlaga fyrir það fjárhagsár, sem í hönd fer, og skal í frumvarpinu fólgin greinargerð um tekjur ríkisins og gjöld.

43. grein

Endurskoðun á fjárreiðum ríkisins, stofnana þess og ríkisfyrirtækja skal fara fram á vegum Alþingis og í umboði þess eftir nánari fyrirmælum í lögum.

44. grein

Ekkert lagafrumvarp má samþykkja fyrr en það hefur verið rætt við þrjár umræður á Alþingi.

45. grein

Reglulegar alþingiskosningar skulu fara fram eigi síðar en við lok kjörtímabils. Upphaf og lok kjörtímabils miðast við sama vikudag í mánuði, talið frá mánaðamótum.

46. grein

Alþingi sker sjálft úr, hvort þingmenn þess séu löglega kosnir, svo og úr því, hvort þingmaður hafi misst kjörgengi.

47. grein

Sérhver nýr þingmaður skal vinna drengskaparheit að stjórnarskránni þegar er kosning hans hefur verið tekin gild.

48. grein

Alþingismenn eru eingöngu bundnir við sannfæringu sína og eigi við neinar reglur frá kjósendum sínum.

49. grein

Meðan Alþingi er að störfum má ekki setja neinn alþingismann í gæsluvarðhald eða höfða mál á móti honum án samþykkis þingsins nema hann sé staðinn að glæp.

Enginn alþingismaður verður krafinn reikningsskapar utan þings fyrir það sem hann hefur sagt í þinginu nema Alþingi leyfi.

50. grein

Nú glatar alþingismaður kjörgengi, og missir hann þá rétt þann, er þingkosningin hafði veitt honum.

51. grein

Ráðherrar eiga samkvæmt embættisstöðu sinni sæti á Alþingi, og eiga þeir rétt á að taka þátt í umræðunum eins oft og þeir vilja, en gæta verða þeir þingskapa. Atkvæðisrétt eiga þeir þó því aðeins að þeir séu jafnframt alþingismenn.

52. grein

Alþingi kýs sér forseta og stýrir hann störfum þess.

53. grein

Eigi getur Alþingi gert samþykkt um mál nema meira en helmingur þingmanna sé á fundi og taki þátt í atkvæðagreiðslu.

54. grein

Heimilt er alþingismönnum, með leyfi Alþingis, að óska upplýsinga ráðherra eða svars um opinbert málefni með því að bera fram fyrirspurn um málið eða beiðast um það skýrslu.

55. grein

Eigi má Alþingi taka við neinu málefni nema einhver þingmanna eða ráðherra flytji það.

56. grein

Þyki Alþingi ekki ástæða til að gera aðra ályktun um eitthvert mál getur það vísað því til ráðherra.

57. grein

Fundir Alþingis skulu haldnir í heyranda hljóði. Þó getur forseti eða svo margir þingmenn sem til er tekið í þingsköpum krafist, að öllum utanþingsmönnum sé vísað burt, og sker þá þingfundur úr, hvort ræða skuli málið í heyranda hljóði eða fyrir luktum dyrum.

58. grein

Þingsköp Alþingis skulu sett með lögum.

 

FIMMTI KAFLI

59. grein

Skipun dómsvaldsins verður eigi ákveðin nema með lögum.

60. grein

Dómendur skera úr öllum ágreiningi um embættistakmörk yfirvalda. Þó getur enginn, sem um þau leitar úrskurðar, komið sér hjá að hlýða yfirvaldsboði í bráð með því að skjóta málinu til dóms.

61. grein

Dómendur skulu í embættisverkum sínum fara einungis eftir lögunum. Þeim dómendum, sem ekki hafa að auk umboðsstörf á hendi, verður ekki vikið úr embætti nema með dómi, og ekki verða þeir heldur fluttir í annað embætti á móti vilja þeirra nema þegar svo stendur á, að verið er að koma nýrri skipun á dómstólana. Þó má veita þeim dómara, sem orðinn er fullra 65 ára gamall, lausn frá embætti, en hæstaréttardómarar skulu eigi missa neins í af launum sínum.

 

SJÖTTI KAFLI

62. grein

Hin evangeliska lúterska kirkja skal vera þjóðkirkja á Íslandi, og skal ríkisvaldið að því leyti styðja hana og vernda.

Breyta má þessu með lögum.

63. grein

Allir eiga rétt á að stofna trúfélög og iðka trú sína í samræmi við sannfæringu hvers og eins. Þó má ekki kenna eða fremja neitt sem er gagnstætt góðu siðferði eða allsherjarreglu.

64. grein

Enginn má neins í missa af borgaralegum og þjóðlegum réttindum fyrir sakir trúarbragða sinna, né heldur má nokkur fyrir þá sök skorast undan almennri þegnskyldu.

Öllum er frjálst að standa utan trúfélaga. Enginn er skyldur til að inna af hendi persónuleg gjöld til trúfélags sem hann á ekki aðild að.

Nú er maður utan trúfélaga og greiðir hann þá til Háskóla Íslands gjöld þau sem honum hefði ella borðið að greiða til trúfélags síns. Breyta má þessu með lögum.

 

SJÖUNDI KAFLI

65. grein

Allir skulu vera jafnir fyrir lögum og njóta mannréttinda án tillits til kynferðis, trúarbragða, skoðana, þjóðernisuppruna, kynþáttar, litarháttar, efnahags, ætternis og stöðu að öðru leyti.

Konur og karlar skulu njóta jafns réttar í hvívetna.

66. grein

Engan má svipta íslenskum ríkisborgararétti. Með lögum má þó ákveða að maður missi þann rétt ef hann öðlast með samþykki sínu ríkisfang í öðru ríki. Útlendingi verður aðeins veittur íslenskur ríkisborgararéttur samkvæmt lögum.

Íslenskum ríkisborgara verður ekki meinað að koma til landsins né verður honum vísað úr landi. Með lögum skal skipað rétti útlendinga til að koma til landsins og dveljast hér, svo og fyrir hverjar sakir sé hægt að vísa þeim úr landi.

Engum verður meinað að hverfa úr landi nema með ákvörðun dómara. Stöðva má þó brottför manns úr landi með lögmætri handtöku.

Allir, sem dveljast löglega í landinu, skulu ráða búsetu sinni og vera frjálsir ferða sinna með þeim takmörkunum sem eru settar með lögum.

67. grein

Engan má svipta frelsi nema samkvæmt heimild í lögum.

Hver sá sem hefur verið sviptur frelsi á rétt á að fá að vita tafarlaust um ástæður þess.

Hvern þann sem er handtekinn vegna gruns um refsiverða háttsemi skal án undandráttar leiða fyrir dómara. Sé hann ekki jafnskjótt látinn laus skal dómari, áður en sólarhringur er liðinn, ákveða með rökstuddum úrskurði hvort hann skuli sæta gæsluvarðhaldi. Gæsluvarðhaldi má aðeins beita fyrir sök sem þyngri refsing liggur við en fésekt eða varðhald. Með lögum skal tryggja rétt þess sem sætir gæsluvarðhaldi til að skjóta úrskurði um það til æðra dóms. Maður skal aldrei sæta gæsluvarðhaldi lengur en nauðsyn krefur, en telji dómari fært að láta hann lausan gegn tryggingu skal ákveða í dómsúrskurði hver hún eigi að vera.

Hver sá sem er af öðrum ástæðum sviptur frelsi á rétt á að dómstóll kveði á um lögmæti þess svo fljótt sem verða má. Reynist frelsissvipting ólögmæt skal hann þegar látinn laus.

Hafi maður verið sviptur frelsi að ósekju skal hann eiga rétt til skaðabóta.

68. grein

Engan má beita pyndingum né annarri ómannúðlegri eða vanvirðandi meðferð eða refsingu.

Nauðungarvinnu skal engum gert að leysa af hendi.

69. grein

Engum verður gert að sæta refsingu nema hann hafi gerst sekur um háttsemi sem var refsiverð samkvæmt lögum á þeim tíma þegar hún átti sér stað eða má fullkomlega jafna til slíkrar háttsemi. Viðurlög mega ekki verða þyngri en heimiluð voru í lögum þá er háttsemin átti sér stað.

Í lögum má aldrei mæla fyrir um dauðarefsingu.

70. grein

Öllum ber réttur til að fá úrlausn um réttindi sín og skyldur eða um ákæru á hendur sér um refsiverða háttsemi með réttlátri málsmeðferð innan hæfilegs tíma fyrir óháðum og óhlutdrægum dómstóli. Dómþing skal háð í heyranda hljóði nema dómari ákveði annað lögum samkvæmt til að gæta velsæmis, allsherjarreglu, öryggis ríkisins eða hagsmuna málsaðila.

Hver sá sem er borinn sökum um refsiverða háttsemi skal talinn saklaus þar til sekt hans hefur verið sönnuð.

71. grein

Allir skulu njóta friðhelgi einkalífs, heimilis og fjölskyldu.

Ekki má gera líkamsrannsókn eða leit á manni, leit í húsakynnum hans eða munum, nema samkvæmt dómsúrskurði eða sérstakri lagaheimild. Það sama á við um rannsókn á skjölum og póstsendingum, símtölum og öðrum fjarskiptum, svo og hvers konar sambærilega skerðingu á einkalífi manns.

Þrátt fyrir ákvæði 1. mgr. má með sérstakri lagaheimild takmarka á annan hátt friðhelgi einkalífs, heimilis eða fjölskyldu ef brýna nauðsyn ber til vegna réttinda annarra.

72. grein

Eignarrétturinn er friðhelgur. Engan má skylda til að láta af hendi eign sína nema almenningsþörf krefji. Þarf til þess lagafyrirmæli og komi fullt verð fyrir.

Með lögum má takmarka rétt erlendra aðila til að eiga fasteingaréttindi eða hlut í atvinnufyrirtæki hér á landi.

73. grein

Allir eru frjálsir skoðana sinna og sannfæringar.

Hver maður á rétt á að láta í ljós hugsanir sínar, en ábyrgjast verður hann þær fyrir dómi. Ritskoðun og aðrar sambærilegar tálmanir á tjáningarfrelsi má aldrei í lög leiða.

Tjáningarfrelsi má aðeins setja skorður með lögum í þágu allsherjarreglu eða öryggis ríkisins, til verndar heilsu eða siðgæði manna eða vegna réttinda eða mannorðs annarra, enda teljist þær nauðsynlegar og samrýmist lýðræðishefðum.

74. grein

Rétt eiga menn á að stofna félög í sérhverjum löglegum tilgangi, þar með talin stjórnmálafélög og stéttarfélög, án þess að sækja um leyfi til þess. Félag má ekki leysa upp með ráðstöfun stjórnvalds. Banna má þó um sinn starfsemi félags sem er talið hafa ólöglegan tilgang, en höfða verður þá án ástæðulausrar tafar mál gegn því til að fá því slitið með dómi.

Engan má skylda til aðildar að félagi. Með lögum má þó kveða á um slíka skyldu ef það er nauðsynlegt til að félag geti sinnt lögmæltu hlutverki vegna almannahagsmuna eða réttinda annarra.

Rétt eiga menn á að safnast saman vopnlausir. Lögreglunni er heimilt að vera við almennar samkomur. Banna má mannfundi undir berum himni ef uggvænt þykir að af þeim leiði óspektir.

75. grein

Öllum er frjálst að stunda þá atvinnu sem þeir kjósa. Þessu frelsi má þó setja skorður með lögum, enda krefjist almannahagsmunir þess.

Í lögum skal kveða á um rétt manna til að semja um starfskjör sín og önnur réttindi tengd vinnu.

76. grein

Öllum, sem þess þurfa, skal tryggður í lögum réttur til aðstoðar vegna sjúkleika, örorku, elli, atvinnuleysis, örbirgðar og sambærilegra atvika.

Öllur skal tryggður í lögum réttur til almennrar menntunar og fræðslu við sitt hæfi.

Börnum skal tryggð í lögum sú vernd og umönnun sem velferð þeirra krefst.

77. grein

Skattamálum skal skipað með lögum. Ekki má fela stjórnvöldum ákvörðun um hvort leggja skuli á skatt, breyta honum eða afnema hann.

Enginn skattur verður lagður á nema heimild hafi verið fyrir honum í lögum þegar þau atvik urðu sem ráða skattskyldu.

78. grein

Sveitarfélög skulu sjálf ráða málefnum sínum eftir því sem lög ákveða.

Tekjustofnar sveitarfélaga skulu ákveðnir með lögum, svo og réttur þeirra til að ákveða hvort og hvernig þeir eru nýttir.

79. grein

Tillögur, hvort sem eru til breytinga eða viðauka á stjórnarskrá þessari, má bera upp bæði á reglulegu Alþingi og auka-Alþingi. Nái tillagan samþykki, skal rjúfa Alþingi þá þegar og stofna til almennra kosninga að nýju. Samþykki Alþingi ályktunina óbreytta, skal hún staðfest af forseta lýðveldisins, og er hún þá gild stjórnskipunarlög.

Nú samþykkir Alþingi breytingu á kirkjuskipun ríkisins samkvæmt 62. gr., og skal þá leggja það mál undir atkvæði allra kosningarbærra manna í landinu, til samþykktar eða synjunar, og skal atkvæðagreiðslan vera leynileg.

81. grein

Ákvæði um stundarsakir.

Þeir erlendir ríkisborgarar, sem öðlast hafa kosningarrétt og kjörgengi til Alþingis eða embættisgengi, áður en stjórnarskipunarlög þessi koma til framkvæmda, skula halda þeim réttindum. Danskir ríkisborgarar, sem téð réttindi hefðu öðlast samkvæmt 75. gr. stjórnarskrár 18. maí 1920, að óbreyttum lögum, frá gildistökudegi stjórarskipunarlaga þessara og þar til 6 mánuðum eftir að samningar um rétt danskra ríkisborgara á Íslandi geta hafist, skulu og fá þessi réttindi og halda þeim.

 

Upplýsingalög sem þíngið hefur ekki hugmind um.

Upplýsingalög

1996 nr. 50 24. maí

 

I. kafli.

Gildissvið laganna.

1. gr.

     

Gildissvið.

     Lög þessi taka til stjórnsýslu ríkis og sveitarfélaga.
     Lögin taka enn fremur til starfsemi einkaaðila að því leyti sem þeim hefur verið falið opinbert vald til að taka ákvarðanir um rétt eða skyldu manna.

2. gr.

     

Gildissvið gagnvart öðrum lögum og þjóðréttarsamningum.

     Lög þessi gilda ekki um þinglýsingu, aðfarargerðir, kyrrsetningu, löggeymslu, lögbann, nauðungarsölu, greiðslustöðvun, nauðasamninga, gjaldþrotaskipti, skipti á dánarbúum eða önnur opinber skipti, né heldur um rannsókn eða saksókn í opinberu máli.
     Lögin gilda ekki um aðgang að upplýsingum samkvæmt stjórnsýslulögum og lögum um skráningu og meðferð persónuupplýsinga. Lögin gilda heldur ekki ef á annan veg er mælt í þjóðréttarsamningum sem Ísland á aðild að.
     Ákvæði annarra laga, sem heimila víðtækari aðgang að upplýsingum, halda gildi sínu. Almenn ákvæði laga um þagnarskyldu takmarka ekki rétt til aðgangs að gögnum samkvæmt lögum þessum.

II. kafli.

Almennur aðgangur að upplýsingum.

3. gr.

     

Upplýsingaréttur.

     Stjórnvöldum er skylt, sé þess óskað, að veita almenningi aðgang að gögnum sem varða tiltekið mál með þeim takmörkunum sem greinir í 4.--6. gr.
     Réttur til aðgangs að gögnum nær til:

1.

allra skjala sem mál varða, þar með talinna endurrita af bréfum sem stjórnvald hefur sent, enda megi ætla að það hafi borist viðtakanda;

2.

allra annarra gagna sem mál varða, svo sem teikninga, uppdrátta, korta, mynda, örfilma og gagna sem vistuð eru í tölvu;

3.

dagbókarfærslna sem lúta að gögnum málsins og lista yfir málsgögn.

     Stjórnvöldum er heimilt að veita aðgang að gögnum í ríkari mæli en kveðið er á um í þessum kafla, nema fyrirmæli laga um þagnarskyldu standi því í vegi.

4. gr.

     

Gögn undanþegin upplýsingarétti.

     Réttur almennings til aðgangs að gögnum tekur ekki til:

1.

fundargerða ríkisráðs og ríkisstjórnar, minnisgreina á ráðherrafundum og skjala sem tekin hafa verið saman fyrir slíka fundi;

2.

bréfaskipta stjórnvalda við sérfróða menn til afnota í dómsmáli eða við athugun á því hvort slíkt mál skuli höfðað;

3.

vinnuskjala sem stjórnvald hefur ritað til eigin afnota; þó skal veita aðgang að vinnuskjölum ef þau hafa að geyma endanlega ákvörðun um afgreiðslu máls eða upplýsingar sem ekki verður aflað annars staðar frá;

4.

umsókna um störf hjá ríki eða sveitarfélögum og allra gagna sem þær varða; þó er skylt að veita upplýsingar um nöfn, heimilisföng og starfsheiti umsækjenda þegar umsóknarfrestur er liðinn.

 

5. gr.

     

Takmarkanir á upplýsingarétti vegna einkahagsmuna.

     Óheimilt er að veita almenningi aðgang að gögnum um einka- eða fjárhagsmálefni einstaklinga sem sanngjarnt er og eðlilegt að leynt fari, nema sá samþykki sem í hlut á. Sömu takmarkanir gilda um aðgang að gögnum er varða mikilvæga fjárhags- eða viðskiptahagsmuni fyrirtækja og annarra lögaðila.

6. gr.

     

Takmarkanir á upplýsingarétti vegna almannahagsmuna.

     Heimilt er að takmarka aðgang almennings að gögnum þegar mikilvægir almannahagsmunir krefjast, enda hafi þau að geyma upplýsingar um:

1.

öryggi ríkisins eða varnarmál;

2.

samskipti við önnur ríki eða fjölþjóðastofnanir;

3.

viðskipti stofnana og fyrirtækja í eigu ríkis eða sveitarfélaga að því leyti sem þau eru í samkeppni við aðra;

4.

fyrirhugaðar ráðstafanir eða próf á vegum ríkis eða sveitarfélaga ef þau yrðu þýðingarlaus eða næðu ekki tilætluðum árangri væru þau á almannavitorði.

 

7. gr.

     

Aðgangur að hluta skjals.

     Ef ákvæði 4.--6. gr. eiga aðeins við um hluta skjals skal veita almenningi aðgang að öðru efni skjalsins. Sama regla á við um önnur gögn.

8. gr.

     

Takmarkalaus upplýsingaréttur að tilteknum tíma liðnum.

     Veita skal aðgang að gögnum sem 4. tölul. 6. gr. tekur til jafnskjótt og ráðstöfunum eða prófum er að fullu lokið, nema ákvæði 5. gr. eða 1.--3. tölul. 6. gr. eigi við.
     Veita skal aðgang að öðrum gögnum sem 4.--6. gr. taka til þegar liðin eru þrjátíu ár frá því að gögn urðu til, að frátöldum upplýsingum er varða einkamálefni einstaklinga, en aðgang að þeim skal fyrst veita að áttatíu árum liðnum frá því að þau urðu til. ...¹⁾

¹⁾L. 76/1997, 4. gr.

 

III. kafli.

Aðgangur aðila að upplýsingum um hann sjálfan.

9. gr.

     

Upplýsingaréttur aðila.

     Stjórnvöldum er skylt, sé þess óskað, að veita aðila sjálfum aðgang að skjölum og öðrum gögnum sem varða tiltekið mál ef þau hafa að geyma upplýsingar um hann sjálfan.
     Ákvæði 1. mgr. gilda þó ekki:

1.

um þau gögn sem talin eru í 4. gr.;

2.

um gögn sem hafa að geyma upplýsingar um mikilvæga almannahagsmuni er leynt eiga að fara skv. 6. gr.

     Heimilt er að takmarka aðgang aðila að gögnum ef þau hafa jafnframt að geyma upplýsingar um einkamálefni annarra, enda vegi þeir hagsmunir, sem mæla með því að upplýsingunum sé haldið leyndum, þyngra en hagsmunir þess sem fer fram á aðgang að gögnunum.
     [Um aðgang sjúklings að upplýsingum úr sjúkraskrá fer eftir ákvæðum laga um réttindi sjúklinga.]¹⁾
     Ákvæði 3., 7. og 8. gr. gilda, eftir því sem við getur átt, um aðgang aðila að gögnum.

¹⁾L. 76/1997, 5. gr.

 

IV. kafli.

Málsmeðferð.

10. gr.

     

Beiðni um aðgang að upplýsingum.

     Sá sem fer fram á aðgang að gögnum skal tilgreina þau gögn sem hann óskar að kynna sér. Þá getur hann óskað eftir að fá að kynna sér upplýsingar um tiltekið mál án þess að tilgreina einstök gögn sem málið varða.
     Stjórnvald getur sett það skilyrði að beiðni um aðgang að gögnum sé skrifleg og komi jafnframt fram á eyðublaði sem það leggur til.¹⁾
     Þegar farið er fram á aðgang að gögnum um mál þar sem taka á eða tekin hefur verið ákvörðun um rétt eða skyldu manna skal beiðni beint til þess stjórnvalds sem tekið hefur eða taka mun ákvörðun í málinu. Annars skal beiðni beint til þess stjórnvalds sem hefur gögnin í sínum vörslum.

¹⁾Rg. 674/1996.

 

11. gr.

     

Málshraði og málsmeðferð.

     Stjórnvald skal taka ákvörðun um hvort það verður við beiðni um aðgang að gögnum svo fljótt sem verða má. Hafi beiðni ekki verið afgreidd innan sjö daga frá móttöku hennar skal skýra aðila frá ástæðum tafanna og hvenær ákvörðunar sé að vænta.
     Um málsmeðferð fer að öðru leyti eftir stjórnsýslulögum.

12. gr.

     

Ljósrit eða afrit af gögnum.

     Stjórnvald tekur ákvörðun um hvort umbeðin gögn skuli sýnd eða hvort ljósrit skuli veitt af skjölum eða afrit af öðrum gögnum sé þess kostur.
     Sé farið fram á að fá ljósrit af skjölum skal orðið við þeirri beiðni, nema skjölin séu þess eðlis eða fjöldi þeirra svo mikill að það sé vandkvæðum bundið.
     Þegar fjöldi skjala er mikill getur stjórnvald ákveðið að fela öðrum að sjá um ljósritun þeirra. Hið sama á við hafi stjórnvald ekki aðstöðu til að ljósrita skjöl. Þá skal aðili greiða þann kostnað sem hlýst af ljósritun skjalanna.
     Forsætisráðherra er heimilt að ákveða með gjaldskrá¹⁾ hvað greiða skuli fyrir ljósrit sem veitt eru samkvæmt lögum þessum.
     Reglur 2.--4. mgr. eiga einnig við um afrit af öðrum gögnum en skjölum eftir því sem við á.

¹⁾Gjaldskrá 579/1996.

 

13. gr.

     

Tilkynning ákvörðunar.

     Ákvörðun stjórnvalds um að synja beiðni um aðgang að gögnum eða um ljósrit eða afrit af þeim skal tilkynnt skriflega ef beiðni hefur verið skrifleg.

V. kafli.

Úrskurðarnefnd um upplýsingamál.

14. gr.

     

Kæruheimild.

     Heimilt er að bera synjun stjórnvalds um að veita aðgang að gögnum samkvæmt lögum þessum undir úrskurðarnefnd um upplýsingamál sem úrskurðar um ágreininginn. Hið sama gildir um synjun stjórnvalds um að veita ljósrit af skjölum eða afrit af öðrum gögnum.
     Nefndin er sjálfstæð í störfum sínum og verður úrskurðum hennar samkvæmt lögum þessum ekki skotið til annarra stjórnvalda.

15. gr.

     

Úrskurðarnefnd um upplýsingamál.

     Forsætisráðherra skipar þrjá menn í úrskurðarnefnd um upplýsingamál til fjögurra ára og jafnmarga til vara. Skulu tveir nefndarmenn og varamenn þeirra uppfylla starfsgengisskilyrði héraðsdómara. Skal annar þeirra vera formaður nefndarinnar en hinn varaformaður. Nefndarmenn mega ekki vera fastráðnir starfsmenn í Stjórnarráði Íslands.
     Nefndinni er heimilt að kalla sér til ráðgjafar og aðstoðar sérfróða aðila ef hún telur þörf á.

16. gr.

     

Málsmeðferð.

     Mál skv. 1. mgr. 14. gr. skal borið skriflega undir úrskurðarnefnd um upplýsingamál innan 30 daga frá því að þeim sem fór fram á aðgang að gögnum var tilkynnt um ákvörðun.
     Nefndin getur veitt hlutaðeigandi stjórnvaldi stuttan frest til þess að láta í té rökstutt álit á málinu áður en því er ráðið til lykta.
     Þegar nefndarmenn eru ekki sammála ræður meiri hluti niðurstöðu máls. Ef atkvæði eru jöfn ræður atkvæði formanns.
     Um meðferð mála hjá úrskurðarnefndinni fer að öðru leyti eftir VII. kafla stjórnsýslulaga.

17. gr.

     

Birting úrskurðar.

     Úrskurðarnefnd um upplýsingamál skal birta úrskurð þeim sem fór fram á aðgang að gögnum og því stjórnvaldi sem í hlut á svo fljótt sem verða má.
     Ef nefndin hefur tekið til greina beiðni um aðgang að gögnum ber stjórnvaldi að veita aðgang að þeim jafnskjótt og úrskurður hefur verið birtur, nema þess sé krafist að réttaráhrifum hans verði frestað skv. 18. gr.

18. gr.

     

Frestun á réttaráhrifum úrskurðar.

     Að kröfu stjórnvalds getur úrskurðarnefnd um upplýsingamál ákveðið að fresta réttaráhrifum úrskurðar telji hún sérstaka ástæðu til þess. Krafa þess efnis skal gerð ekki síðar en þremur dögum frá birtingu úrskurðar. Skal frestun á réttaráhrifum úrskurðar vera bundin því skilyrði að stjórnvald beri málið undir dómstóla innan sjö daga frá birtingu úrskurðar og óski eftir að það hljóti flýtimeðferð.

19. gr.

     

Útgáfa úrskurða.

     Úrskurðarnefnd um upplýsingamál skal árlega gefa út úrskurði sína eða útdrætti úr þeim.

VI. kafli.

Aðgangur að gögnum hjá Þjóðskjalasafni Íslands og öðrum opinberum skjalasöfnum.

20. gr.

     

Aðgangur að gögnum eftir að þau hafa verið afhent söfnum.

     Þegar gögn þau sem lög þessi taka til hafa verið afhent Þjóðskjalasafni Íslands eða öðru opinberu skjalasafni skal hlutaðeigandi safn taka ákvörðun um hvort umbeðin gögn skuli sýnd eða hvort ljósrit skuli veitt af skjölum eða afrit af öðrum gögnum sé þess kostur.
     Ef vafi er um rétt til aðgangs að gögnum getur safnið aflað rökstuddrar umsagnar þess stjórnvalds sem afhenti safninu gögnin áður en ákvörðun er tekin.

21. gr.

     

Kæruheimild.

     Heimilt er að bera synjun um að veita aðgang að gögnum, ljósrit af skjölum eða afrit af gögnum skv. 20. gr. undir úrskurðarnefnd um upplýsingamál skv. 14. gr.

VII. kafli.

Skráning mála o.fl.

22. gr.

     

Skráning mála.

     Stjórnvöldum er skylt að skrá mál, sem koma til meðferðar hjá þeim, á kerfisbundinn hátt og varðveita málsgögn þannig að þau séu aðgengileg.
     Forsætisráðherra er heimilt, að fengnu áliti þjóðskjalavarðar, að gefa út reglugerð þar sem mælt er fyrir um hvernig skjalastjórn skuli hagað í stjórnsýslu ríkisins, þar með talið hvers konar tölvuhugbúnað skuli nota.

23. gr.

     

Skráning upplýsinga um málsatvik.

     Við meðferð mála, þar sem taka á ákvörðun um rétt eða skyldu manna skv. 2. mgr. 1. gr. stjórnsýslulaga, ber stjórnvaldi að skrá upplýsingar um málsatvik sem því eru veittar munnlega ef þær hafa verulega þýðingu fyrir úrlausn málsins og þær er ekki að finna í öðrum gögnum þess.

VIII. kafli.

Gildistaka o.fl.

24. gr.

     

Gildistaka laganna.

     Lög þessi öðlast gildi 1. janúar 1997.
     Ákvæði laganna gilda um öll gögn án tillits til þess hvenær þau urðu til eða hvenær þau hafa borist stjórnvöldum.

25. gr.

     

Breytingar á öðrum lögum.

...